Wynosze sie (:

Elo elo 5,2,0!
Tak to ten dzień kiedy kończe na dobre z blogowaniem (: W sumie to przez taką jedną osobę... Zrobiło mi się bardzo przykro, ale mniejsza... PROSZĘ WAS! POD TYM POSTEM MUSICIE NAPISAĆ WASZE PRAWDZIWE OPINIE!!!!!!!!!!!!!
Paaaa

6 Rozdział~Esmeralda

Ogólnie w nowej szkole jest całkiem fajnie. Ludzie są podkreślam MILI! A nie jak w Buenos Aires. A tak na marginesie pewnie zastanawiacie się co z Olivią. Olivia została w Buenos Aires z dziadkami. Rodzice będą ją odwiedzać co jakiś czas. A co do nowych znajomych to poznałam dzisiaj Ludmiłe, nie jest stąd, ale mieszka tu prawie od dziecka. Blondynka przedstawiła mi też Federico, jej chłopaka, są bardzo ładną parą. Ogólnie to przed chwilą wróciłam ze szkoły i leże sobie. Trzeba by było odrobić lekcje, dzisiaj mam z chemii i biologi. Od razu zaczęłam pisać pracę domową, a następnie poszłam do pokoju rodziców. A właściwie stanęłam tylko przed drzwiami, bo było słychać z ich pokoju dziwne dźwięki...nie będę przeszkadzać. Postanowiłam przejść się po okolicach, przechodząc zobaczyłam Ludmiłę, siedzącą na ławce ze smutną minął. Podeszłam do niej i zapytałam o co chodzi, a ona mnie przeprosiła i powiedziała, że chce być sama. Dodała, że może jutro w szkole mi opowie.
*kilka dni później*
Ostatnie kilka dni było bardzo zabiegane i nudne. Ale w każdym razie "lepsze" niż w BA. Siedze teraz na ławce przed szkołą i czekam na Ludmiłę i Sylwie. Sylwie poznałam wczoraj, nie było okazji wcześniej bo się rozchorowała i nie przychodziła do szkoły. Patrząc na okolice zobaczyłam przystojnego szatyna o szmaragdowych oczach... Chwila. To jest Leon! Co on tutaj robi? Podbiegłam do niego i zaczęłam zadawać pytania.
-Hej! Co tutaj robisz?
-O hej Violu. Ogólnie to mieszkam w Polsce od małego, do Lodo przyjechałem w odwiedziny.
-Nie wiedziałam.
-Wygląda na to, że chodzimy do jednej szkoły.
-No tak.
Uśmiechnęłam się do chłopaka, a on odwzajemnił uśmiech. Obróciłam się i zobaczyłam moje przyjaciółki, siedzące na tej samej ławce co ja przed chwilą, obserwując nas.
-Yy... Leon ja idę, to pa!
-Pa!
-Hej-przywitałam się z dziewczynami.
-Siemka-odpowiedziała tylko Lipka.
Blondynka tylko bacznie mi się przyglądała z miną jakby zaraz miała mnie zabić.
-Ludmiła, o co chodzi?-zapytała.
-Skąd znasz Leona?!-prawie wykrzyczała mi do ucha.
-Leon to kuzyn mojej kuzynki. Poznaliśmy się u niej na imprezie. Jesteśmy "przyjaciółmi". Spokojnie bo ci żyłka pęknie. - po ostatnim zdaniu wypowiedzianym przeze mnie Sylwia się zaśmiała. Blondynka zmroziła ją wzrokiem.
-No okej, powiedzmy, że wierzę.
-Chodźmy bo spóźnimy się na historie-powiedziałam.
Po lekcjach udałam się do hotelu. Rodzice szukają już jakiegoś mieszkania, mam nadzieję, że szybko im się to uda. Kolejny dzień w polsce za mną. Może uda mi się przetrwać do końca roku, ale wydaje mi się, że nie jest tak źle. Weszłam do pokoju rodziców bez zapukania i zobaczyłam ojca rozmawiającego przez telefon. Chyba nie zauważył, że weszłam bo stał tyłem do mnie. Rozmawiał z kimś, na początku wydawało mi się, że z mamą... Jednak tak nie było.
-Kochanie(...)Zaraz się spotkamy(...)Jestem już w Polsce(...)Esmeralda przyjdź o 20 do parku koło hotelu(...) Okej (...) To pa, kocham Cię.
Szybko się wycofałam, zostawiając otwrte drzwi. Gwałtownie dusiłam na przycisk przywołujący windę i modliłam się żeby German mnie nie zobaczył. Na moje szczęście drzwi się otworzyły, wleciałam do windy jak poparzona. Na szczęście nikogo w niej nie było! Jak zawsze odrobiłam zadania domowe i czekałam do godziny 20. Muszę śledzić mojego tate! Może to nie jest w porządku, ale to nie fair, że zdradza mamę.
3 godziny później 
Jest godzina 19.20 pójde do nich na górę. Pogadaliśmy o tym, że za kilka dni się wprowadzimy do nowego domu, pytali się też o szkołę. O 19.46 tata zaczął się wymigiwać.
-Słuchajcie... ja pójdę do marketu po jakieś tam inne jedzenie niż te hotelowe.
-O! Świetnie tato! Może pójdę z tobą? -zapytałam specjalnie.
-Nie... po co będziesz się wałęsać, ze mną starym ojcem, siary ci narobie.
-No okej...
Kiedy wyszedł powiedziałam mamie, że idę się położyć. Gdy byłam na miejscu ukryłam się w krzakach i obserwowałam. Zobaczyłam całkiem ładną szatynkę, wysoką w wieku mojego ojca.
***
Hey!
Udało się napisać rozdział!
Jeeeej! <3
Pozdrawiam <3 :)

Os- NIE CHCE ZAPOMNIEĆ!

Kiedy przypominam sobie ten najgorszy w moim życiu moment, moje serce bije kilka razy bardziej, oddech się zatrzymuje, a oczy dają upust łzą..
Były wakacje...postanowiliśmy wyjechać na czas wakacji do Nowego Jorku. Mieliśmy przez ten czas mieszkać w najbardziej luksusowym hotelu w całym Nowym Jorku. Nasz pokój był wspaniały, ściany były ze szkła, więc wspaniale było widać całe miasto, w końcu to ostatnie piętro. Ogólnie całe pomieszczenie było w barwach czarno białych. Po rozpakowaniu się Jorge patrzył przez te wielkie "okna". 
-Przypomniał mi się mój brat...-wyznał mój chłopak. Jego brat zmarł w wieku 10 lat, kiedy szatyn miał 15, wpadł w szambo. Może to się wydawać trochę śmieszne, ale jest prawdziwe. 
Podeszłam do niego przytulając go od tyłu.
-Kochanie, twój brat na pewno patrzy na ciebie z nieba. Kochał cię jak ty jego.
-Minęło tyle czasu, ale nadal nie mogę sobie tego uświadomic. Gdybym wtedy z nim był...
-Nie możesz się obwiniać, to nie twoja wina!
-Wiem.
Podeszłam w stronę szafy w celu przebrania butów. Ale co usłyszałam to dźwięk rozbijającego się szkła. Spojrzałam na miejsce, w którym stał... Nie było go, była tylko rozbita szyba... Podbiegłam do ściany i zobaczyłam Jorge leżącego na samym dole. Otwarłam szerzej oczy i zatknęłam ręką usta. Zemdlałam. 
Obudziłam się w łóżku szpitalnym, obok mnie siedziała pielęgniarka. 
-Co z Jorge?
-Niestety nie udało nam się uratować pana Jorge. Nie przeżył. 
Te ostatnie słowa mocno we mnie uderzyły. Przez długi czas płakałam. Śni mi się cały czas ten moment kiedy słyszę te rozbijającą się szybe. On nie chciał by żebym była smutna... Ostatnio umówiłam się z takim Diegiem, ale to jeszcze nic pewnego.
*kilka lat później*
Ja i Diego jesteśmy małżeństwem, mamy dwójkę dzieci. Te wydarzenie nadal siedzi mi w głowie. I to raczej dobrze bo ja... NIE CHCE O NIM ZAPOMNIEĆ!
***
HELOŁ EWRYBADY!
Udało mi się napisać taki krótki OS.
Co do rozdziłów mam jakiś tam pomysł, ale to nie znaczy, że odwieszam bloga.
Pozdrawiam <3 :)
Martynaa

ZAWIESZAM BLOGA!?!!?!?!?!??!?

Hey?
Chciałabym Was powiadomić o tym, że rozdziałów raczej nie będzie bardzo długo. W moim życiu ostatnio bardzo dużo się dzieje! Nie umiem się ogranąć po ostatnim wydarzeniu. A mianowicie: moja babcia umarła :"( Bardzo mi smutno i nie mam nastroju do pisania. Postanowiłam, że zawiesze bloga i to będzie najlepsze rozwiązanie. Nie martwcie się! Napewno wrócę! Nie jestem takim typem osoby, która pisze, że wróci, a nie wraca. Wrócę! Za kilka tygodni, miesięcy...ale wrócę!
Bardzo dziękuję Wam wszystkim, za wszystkie komentarze! Dawały mi serio DUŻO MOTYWACJI!
Trzymajcie się cieplutko! :*
Kochamm
Martyna Love

30 faktów o mnie!

Hey po raz 3 w tym dniu XD Tutaj macie 30 faktów o mnie żebyście mnie lepiej poznali! <3 Pozdrooo
1. Mam na imię Martyna.
2. Mam 12 lat.
3. Mieszkam w Wielkopolsce.
4. Mam dwie bff.
5. Mam dwie najważniejsze idolki: Sylwia Lipka i Martina Stoessel.
6. Podoba mi się styl "tumblr girl".
7. Ja zawsze rozpoczynam kłótnie.
8. Zawsze musze dodać swoje dwa grosze.
9. Cieszę się, że nie długo szkoła.
10. Nie podobają mi się moję rozdziały.
11. Nie mam chłopaka.
12. Chciałabym nagrywać na YouTube.
13. Lubię się śmiać.
14. Często dostaję głupawkę.
15. Mam głupie pomysły.
16. Lubię gofry z Nutellą.
17. Mam trochę nadwagi.
18. Nie lubię swoich włosów.
19. Chciałabym mieć prawdziwą iBFF.
20. Nie mam rodzeństwa, ale chciałabym mieć.
21. Nie lubię czytać ksiażek.
22. Jestem kiepska z matmy.
23. Moje ulubione kolory to biały i czarny.
24. Miałam być chłopcem i mieć na imie Szymon.
25. Mieszkam na wsi.
26. Do mojej szkoły mam 3 km.
27. Mój ulubiony przedmiot szkolny to j. Polski.
28. Zabujałam się w dwóch chłopakach z mojej klasy.
29. Mam włosy ciemny blond.
30. Bardzo fajnie mi się to pisało <3 :)

5 Rozdział~Patrz! Chwila na pozór zła...

Po drodze potknęłam się o kamień, a wszyscy zamiast mi pomóc śmiali się. Nienawidze ludzi! Chce jak najszybciej stąd wyjechać! Szybko wbiegłam do swojego pokoju i rzuciłam się na łóżko. Pójdę już się umyć i spać.
*Następnego dnia*
Obudziłam się o godzinie 11, a co tam? Do szkoły nie idę... Od razu ubrałam nowe ciuchy.

A włosy uczesałam w kucyka.  Nie miałam ochoty na śniadanie, więc po prostu siedziałam w pokoju. Usiadłam na oknie i patrzyłam na moją ulicę. Po chwili straciłam równowagę i wypadłam na dwór. Kiedy leciałam w dół już myślałam, że to koniec, ale wtedy ktoś mnie złapał. Był to Leon! Szybko zeszłam z jego ramion i mocno się w niego wtuliłam. Nie znałam go dobrze, ale czułam, że mam w nim wsparcie.
-Jezu, Violetta co się stało?
-Dlaczego ludzie tacy są!?- krzyczałam mocząc mu koszule łzami.
-Nie mam siły, chce ze sobą skończyć!
-Nie mów tak... Wszystko będzie dobrze.
-Gówno będzie dobrze! Nic nie jest dobrze!- puściłam się go i biegłam przed siebie, sama nie wiedziałam gdzie. Trafiłam na łąkę pełną kwiatów i wysokiej trawy. Bezsilnie upadłam i tak leżałam dobre 20 minut. Nagle do głowy przyszły mi wersy piosenki...Zaczęłam ją śpiewać...
-Kolejny raz... pod górę czas prowadzi...już nie ma szans...na powrotów kolorowych smak...magiczny czar...rozmyły deszczu krople...co w sobie masz? Nie pamiętać chcę choć ciągle moknę...Patrz! Chwila na pozór zła, nie boli tak jak twojej obecności brak... w złudzeniu trwam...
Podniosłam się i pobiegłam do domu. Rodzice pewnie się martwią...
-Violu, jutro mamy samolot do Polski, zacznij się pakować.
-Dobrze-pobiegłam do domu ciesząc się jak małe dziecko. Może w Polsce są lepsi ludzie... Kiedy spakowałam całą szafę minęły 2 godziny... Naparwdę ile mi się tego nazbierało? Mam dwie walizki! Wow...
*Następnego dnia*
Jest godzina 3 a ja już muszę wstać... Samolot jest o 5, eh. Kiedy się ubrałam i uczesałam zawołałam mojego ojca, aby zniósł moje walizki. Będę tęsknić za tym domem, a szczególnie za moim pokojem. W końcu w nim dorastałam, ale pewne przyjedziemy tu na wakacje. Wychodząc z pomieszczenia jeszcze przejechałam cały pokój wzrokiem i wyszłam. Na lotnisko pojechaliśmy taksówką. Po 20 minutach wznieśliśmy się samolotem, a ja zasnęłam...
-Violu...
-Co?...-zapytałam zaspanym głosem.
-Zapnij pasy, lądujemy.
-Dobra...
Po kilkunastu minutach wylądowaliśmy. Zamówiliśmy taksówkę i nią pojechaliśmy pod hotel. Będziemy w nim nocować kilka dni, a potem może wynajmiemy jakieś mieszkanie. A tak na marginesie to jesteśmy dokładnie we Warszawie. To bardzo ładne miasto, stolica tego kraju zawsze mi się podobała. Ja będę miała w hotelu swój pokój, a rodzice swój oddzielny. Kiedy przekroczyliśmy próg wielkiego budynku skierowaliśmy się do recepcji. Ja mam pokój z numerkiem 464 a moi rodzice 475 to na następnym piętrze. Udałam się do mojego pokoju i rozpakowałam rzeczy. Postanowiłam zrobić sobie selfie.

Jest nawet spoko. Jutro idę do nowej szkoły, może tam będą normalni ludzie...
*następnego dnia*
Budzik zadzwonił o godzinie 5.30 bo lekcję mam na 7. Wstałam i spojrzałam zaspanym wzrokiem w okno. Polska jest piękna ranem! Ubrałam nowy zestaw i z szafy wyciągnęłam torbę, do której włożyłam piórnik, kilka zeszytów i książki.

Umyłam zęby i poszłam jeszcze na śniadanie. Potem zadzwoniłam po taksówkę i poprosiłam żeby zawiozła mnie do danej szkoły. Spojrzałam na budynek szkoły i uśmiechnęłam się. Może to całkiem nowy rozdział w moim życiu? Przekroczyłam próg szkoły i ogarnął mnie mega hałas, ale to chyba w każdej szkole. Zobaczyłam jakąś ładną blondynkę, która przechodziła koło jakiejś klasy.
-Przepraszam...-zaczęłam.
-Tak?-zapytała.
-Wiesz może gdzie jest sala 24?
-Tak, mam tam teraz zajęcia. Ty jesteś chyba nowa?
-Tak, przyleciałam wczoraj z Argentyny, ale to długa historia...
-Chodź za mną zaprowadzę cię.
-Dzięki.
-A tak poza tym jestem Ludmiła-powiedziała po czym podałam mi rękę.
-Violetta.
-Dobrze Violetto to tutaj-wskazała dłonią na sale lekcyjną.
-Okej.
***
HELOŁ EWRYBADY!
Dzisiaj kolejny rozdział! ŁOOO! XDD
PROSZĘ WAS ŻEBYŚCIE PISALI SWOJE PRAWDZIWE OPINIE! NIE BĘDĘ ZŁA JEŻELI NAPISZECIE ŻE COŚ WAM SIĘ NIE PODOBA!
Pozdrawiam <3 :)

4 Rozdział~Całowaliście się

Moi rodzice jescze nie przyszli do samochodu co oznaczało, że muszę za nimi poczekać. W oddali zobaczyłam Lodovice idącą z jakimś przystojnym szatynem. Podeszłabym, ale byli dosyć daleko, więc tak trochę słabo. Po kilku minutach moi rodzice przyszli i wspólnie pojechaliśmy do naszego domu. Po 20 zaczęłam się szykować. Ubrałam kupiony dziś przeze mnie zestaw.

Oraz zrobiłam mocny makijaż, a włosy pofalowałam. Gotowa zeszłam na dół i poinformowałam rodziców o moim wyjściu oraz powiedziałam, że może prześpię się u kuzynki żeby nie chodzić po nocy. Ja to dopiero jestem dziwna... Szkołe olewam, a idę na impreze. No cóż... muszę jakoś się wyluzować, a do szkoły pójdę po przyjeździe do Polski bo tam właśnie wyjeżdżam za kilka dni. Kiedy byłam już przed domem kuzynki zapukałam do drzwi, a po chwili otwarła włoszka.
-Hej Viola!
-Heej!
-Wchodź!
Gdy weszłam był narazie tylko ten szatyn, który był wcześniej z Lodo przed galerią.
-Violetta, poznaj Leona! Leon, Violetta, Violetta, Leon- przedstawiła nas sobie, a my podaliśmy sobie ręce.
-Cześć!
-Hej!
-Impreza zacznie się za 10 minut jak więcej osób zacznie się schodzić-oznajmiła.
-Spoko, pomóc w czymś?-zapytałam.
-Nie...ale jak chcesz to możesz mi pomóc w noszeniu przekąsek do salonu.
-Dobra.
Po 30 minutach impreza już trwa w najlepsze. Wypiłam dwa piwa i jeden drink, a już czuję się pijana.
-Hej, piękna-podszedł do mnie Leon, było widać, że też już jest pijany.
-No hej.
-Zatańczymy?-zapytał wyciagając do mnie rękę, a ja chwyciłam ją.
-Jasne.
Tańczyliśmy tak prawie godzine w rytm muzyki. W pewnym momencie nasze twrze zbliżyły się do siebie i zaczęliśmy się całować. Po oderwaniu nadal tańczyliśmy tak do rana.
Obudziłam się leżąc na kimś, a właściwie na szatynie, a on leżał na ziemi a koło nas Lodo. Szybko wstałam i poszłam do kuchni w celu poszukania apteczki. Kiedy ją znalazłam połknęłam tabletkę, następnie popiłam ją wodą. W sumie mogę zrobić śniadanie, po 5 minutach zdecydowałam się na naleśniki. Kiedy jedzenie było gotowe spojrzałam na zegarek, była 11.07 pora żeby wstali.
-Hej! Wstawajcie!
-Hmm?- zamruczała cicho włoszka.
-Jest 11 wypadałoby wstać.
Po kilku minutach wstali, a ja nałożyłam im i sobie posiłek. Po zjedzeniu Leon zaproponował, że zmyje naczynia.
-Viola, mam ci pożyczyć jakieś ciuchy?
-Jak chcesz...to możesz.
-To chodź do mojego pokoju.
-Okej.
Lodo podała mi zestaw, a ja poszłam do łazienki go ubrać. Przed ubraniem, zmyłam makijaż.

Potem poszłyśmy jeszcze do pokoju brunetki.
-Viola...
-Tak?
-Powiesz mi prawdę?
-Postaram się.
-Czy między tobą, a Leonem coś jest?
-A niby dlaczego coś by miało być?
-No bo...na imprezie całowaliście się, cały czas tańczyliście ze sobą...
-Yy...wydaję mi się, że to był jednorazowy raz.
-A to spoko.
-A kim jest dla Ciebie Leon?
-To mój kuzyn, będzie u mnie nocował do końca tygodnia.
-Aha...okej. Ja już będę szła do domu.
-Zostań jeszcze...
-Dzięki za gościne, ale naprawdę już pójdę, rodzice będą się martwić...
-To zadzwoń do nich...
-Nie no... serio już pójdę. Pa!
Zeszłam po ciemno brązowych schodach na dół i po drodze rzuciłam do szatyna krótkie "pa" i wyszłam.
Gdy byłam już w domu, powiedziałam rodzicom, że wróciłam. Postanowiłam pójść na spacer. Koło mnie przechodziły zakochane pary, całujące się, przytulające... Nie mogłam na to patrzeć...dlaczego los chce żebym byłam sama!? Łzy zaczęły lecieć po moim policzku, a ja biegłam do domu.
***
HELOŁ EWRYBADY!
Dzisiaj też jest krótki, ale coś jest :p
Nie pisze długich notatek, booo po co w sumi? xd
Jak ktoś jeszcze chce miejsce pod rozdziałem niech pisze!
I bardzo Was przepraszam, że nie komentuje u Was na blogach, ale czytam! I wasze rozdziały są wspaniałe!
Pozdrawiam <3 :)

3 Rozdział~...z mostu!

1 dzień później
Wróciłam ze szpitala, nie czuję się zbyt dobrze... Bardzo boli mnie głowa!
-Mamo!- krzyknęłam w celu zawołania mamy.
-Tak?
-Przyniosłabyś mi tabletkę na ból głowy?
-Dobrze.
Leżąc tak na łóżku przypomniałam sobie całą sytuację związaną z Luną, postanowiłam wysłać jej wiadomość.

Do: Luna
Jesteś z siebie zadowolona? Przez Ciebie chciałam skoczyć z mostu!

Od: Luna
I dobrze! Gówno mnie to obchodzi! Chciałam zrobić to samo kiedy Mike się z tobą przespał...

O czym ona mówi!? Ja i Mike? Niby kiedy? Ten koleś nie jest w moim typie. A poza tym nigdy bym nie przespała się z chłopakiem przyjaciółki!

Do: Luna
Popierdzieliło Cię? Nigdy bym się z nim nie przespała!

Od: Luna
Ta... jasne. Widziałam zdjęcie, na którym się ruchaliście!

-Violu to prawda?- okazało się, że moja mama cały czas stała nade mną.
-Nie! Mamo ja nie wiem co ona sobie ubzdurała...
-A może ktoś zrobił znowu photoshop?- zapytała moja rodzicielka.
-Nie wiem. Mam to już gdzieś...
-Ja z tatą za chwilę jedziemy do centrum handlowego, jedziesz z nami?
-Tak.
-Dobrze, to zejdź na dół za jakieś 15 minut- powiedziała i poszła.
Nagle wyświetlacz mojego telefonu się zaświecił i słychać było piosenkę Eda Sheerana "Galaway Girl" co oznaczało, że ktoś dzwoni. Bez patrzenia kto to odebrałam.
-Halo?
-Halo, Viola?
To była Lodovica, moja kuzynka. Mieszka w moim mieście, jest w moim wieku tylko chodzi do innej szkoły.
-Hej Lodo!
-Hej, Vils! Dzisiaj organizuję imprezę u mnie bo starzy wyjechali na tydzień, przyjdziesz?
-Wiesz co? Przyjdę!
-O fajnie! To bądź wieczorem o 21
-Okej, ja już muszę kończyć bo idę na zakupy.
-Spoczko, to do potem!
-No paa.
Hm...chyba się przebiorę na te zakupy...Wypadałoby jestem w dresie... Wybrałam turkusową, przewiewną sukienkę i białe convesy, a włosy trochę rozczesałam i zostawiłam rozpuszczone. Zeszłam na dół do rodziców, a oni kazali już iść do samochodu. Zrobiłam tak jak kazali, a sami przyszli chwilkę po mnie.
*20 minut później*
Wyszłam ze samochodu na parking i skierowałam się w stronę jakiegoś sklepu z imprezowymi sukienkami. Wybrałam kieckę i ruszyłam w stronę CCC, aby poszukać jakiś fajnych butów. Szpilki też wybrałam i ruszyłam do samochodu.
***
Heloł ewrybady! XDD
Zdaję sobie sprawę, że rozdział jest do niczego bo ostatnio nie umiem pisać, jednak chciałam żeby jednak coś na tym blogu było.
Myślałam nad nowy opowiadaniem i wydaję mi się, że to najprostsze rozwiązanie.
Paaaaaaaaaaaaaaa

Wygląd bloga!+LINKI

Heey♥
Dzisiaj znów nie przychodzę do Was z rozdziałem za co bardzo Was przepraszam :(
Szykuję dla Was One Shota i wtedy kiedy miałam już publikować go przeczytałam jeszcze dwa razy i mi się nie spodobał... Więc naprawdę nie wiem kiedy rozdział i ten one shot. Dzisiaj chciałam się Wam zapytać czy podoba Wam się wygląd? Od razu piszę też, że nie ja robiłam nagłówek. Pobrałam go z tego BLOGA. A tło z tego BLOGA. Więc żeby nie było, że od kogoś ściągam te osoby pozwoliły na ściągnięcie :) Więc też piszcie czy tak może być. Wiem, że teraz na blogach panuje moda na ciemne motywy jednak ja postawiłam na taki bardziej "Violettowy" :") Wygląd będzie się zmieniał. Wyczekujcie rozdziału bo będzie niedługo!
Pozdrowionka! ♥

SPAM DLA TINI!

Hey! Dzisiaj nie przychodzę do Was z rozdziałem jednak jak wiecie,ale nie wiecie Disney Channel LA z YT usuwa piosenki z VIOLETTĄ! Nicolas Garnier(Andres) odpisuje nam na to, że usuwają żebyśmy zapomnieli o Violetcie! Dlatego dzisiaj o 12 jest spam na twitterze pod hasztagiem #YoQuieroVerVioletta jeżeli macie tt to proszę spamcie! A jak nie macie to sobie zalozcie! Tutaj macie info👇

Jeżeli pomożecie to piszcie w komentarzu!
Pozdrawiam
Żelka Ok

2 Rozdział~Masz to skomentować

Po kilku godzinach rozmyślania postanowiłam,że się wykąpie. Poszłam do łazienki nalałam ciepłej wody do metalowej konstrukcji, a następnie płyn do kąpieli o zapachu czekolady. Rozebrałam się i wskoczyłam do wody. Przymknęłam oczy i spróbowałam się chociaż lekko zrelaksować. Po kilkunastu minutach znowu czarne myśli o Lunie powróciły... wyszłam z wanny i ubrałam piżamę w postaci białej bluzki z krótkim rękawem z czarnymi napisami i czarne krótkie spodenki. Umyłam zęby i ponownie zamknęłam się w swoim pokoju. Weszłam na YT zobaczyć co nowego,ale niestety nic. Do drzwi mojego pokoju ktoś zapukał,a mianowicie moja mama.
-Violu...-zobaczyłam moją mamę z talerzem kanapek.- Nie zeszłaś na obiad ani kolacje,więc przyniosłam Ci kilka kanapek.
-Dziękuję mamo,ale...nie jestem głodna.
-Powiesz mi co się stało?
-Nic się nie stało...
-Przecież widzę.
-Naprawdę nie musisz się o nic martwić...
-Violetta...
-No ok... pokłóciłam się z Luną,właściwie obraziła się na mnie, a ja idk z jakiego powodu!
-Przecież jeszcze wczoraj byłyście w kinie.
-Wczoraj wszystko było jeszcze ok.
-Pogadaj z nią,a napewno wszystko się wyjaśni. Dobranoc-Angie pocałowała mnie w czoło i wyszła zostawiając mi posiłek.
Już myślałam,że zostanę sama...ale jednak nie...Olivia moja siostra wparowała do mojego pokoju.
-Violetta! Daj mi twoją nową sukienkę! Szybko!
-Olivia nic ci nie dam,wynoś się stąd!
-Masz mi dać sukienkę!
-Wynocha!-krzyknęłam na nią i jednocześnie rzuciłam w nią poduszką.
-Jeszcze tego pożałujesz!...-wyszła trzaskąc drzwiami. Smarkula ma 12 lat, a próbuje być nie wiadomo kim. Kiedy wróciłam do przeglądania FB zobaczyłam zdjęcie,na którym była Luna z JEJ Cande.Chwila... ona też musi pomyśleć,że mam nową BFF.
-Olivia!-krzyknęłam,aby tu przyszła.
-Co chcesz!?
-Chodź zrobimy sobie zdjęcie.
-Coś cię boli?
-Nie?
-E e.
-Dam ci sukienkę,nawet dwie.
-No to ok...
Zrobiłyśmy sobie selfie, a ja od razu zaczęłam wrzucać je na portal społecznościowy.
Z podpisem: Przyjaciel to prawdziwy skarb,maluje nam świat tysiącami barw😍😘❤Z moją naj na piżama party😍
Następnie dotknęłam "Opublikuj".
-Olivia masz to jakoś fajnie skomentować.
-Olivia?...
Szukałam dziewczyny wzrokiem po pokoju i po chwili zobaczyłam jak wychodzi z mojej garderoby z trzema sukienkami.
-Miałaś wziąć 2 ale ok. Masz to skomentować jakoś fajnie ok?
-Spk.
Kiedy się obudziłam o 8 od razu wzięłam telefon do ręki i sprawdziłam ile mamy like. Okazało się,że ani jednego like tylko same "Ha ha". Najszybciej jak tylko mogłam usunęłam zdjęcie. Dlaczego? Wstałam i od razu ubrałam się w biały top z napisem SWAG, czarne rurki z dziurami na kolanach i superstary. Włosy uczesałam i zostawiłam takie jakie są. Nie miałam ochoty na jedzenie jednak do czarnego plecaka "Nike" wrzuciłam pączka. Oczywiście wcześniej spakowałam książki. Ruszyłam do szkoły szybkim krokiem,nie chciałam spóźnić się pierwszego dnia. Po wejściu nagle wszyscy przestali rozmawiać tylko zaczęli patrzeć się na mnie i śmiać. Krzyczeli "Dziwka", "Debilka" itp. W moich oczach zebrały się łzy,jak najszybciej wybiegłam ze szkoły. Na słupach zobaczyłam jakieś zdjęcia gołych kobiet z moją twarzą! Szybko pobiegłam na most,patrzyłam na rzeke wychylając się zza barierek.
-"Tak nie dam rady"-pomyślałam. Wyszłam za barierki i chciałam się puścić gdy ktoś złapał mnie za ręce i przeciągnął na drugą stronę. Kiedy stałam nogi zrobiły mi się jak z waty i wtedy ON mnie złapał. Przystojny chłopak w moim wieku. Dławiłam się łzami,a on przytulił mnie do siebie.
-Jak się nazywasz?-zadał pytanie. Jednak ja byłam tak zdruzgotana,że nie mogłam wydobyć z siebie słowa,ale zaczęłam szlochać jeszcze więcej. W końcu udało mi się.
-Zadzwoń do mojej mamy...
-Dobra.
Po kilku minutach zjawiła się. Szybko do niej przybiegłam i się przytuliłam.
-Violu co się stało?-ja wtedy spojrzałam na rzeke.-Chciałaś się zabić?-Pokiwałam głową na "tak".-Jezu dlaczego?
-Mamo...ja już nie mam siły! Jak dziś weszłam do szkoły wszyscy się na mnie patrzyli i śmiali,...na słupach są porozwieszane jakieś zdjęcia gołych kobiet przerobione z moją twarzą...
-Co ty mówisz?
Podszedł do nas chłopak i wręczył mój fon.

-Wszystko dobrze?
-Tak...dziękuje-powiedziałam.
-Za co?
Nagle poczułam, że upadam. Moje nogi nie dawały rady. Kiedy już miałam spaść na ziemie,złapał mnie już drugi raz.
Obudziłam się w białej sali,chyba w szpitalu.  Koło mnie na krześle siedziała moja mama.
-Mamo...nie chce już chodzić do tej szkoły.
-Wyjedziemy...- powiedziała patrząc w okno,a pochwili spojrzała na mnie.
-Naprawdę?
-Tak,to miasto będzie ci tylko przypominać o tym wszystkim...
***
Hay!
Co tam? :D
Rozdział się podoba?
Bo mi nawet tak...
Jutro może kolejny rozdział...
Ale jeszcze zobacze...
Zapraszam do komentowania :D
Pozdrawiam
Tina Star
☝☝Zmieniam nick xd

1 Rozdział~Wspomnienia...

Obudziłam się o 7.00 ponieważ dzisiaj jest 1 stycznia czyli rozpoczęcie roku szkolnego. Nie mam wcale ochoty na pójście tam... Wolałabym leżeć w łóżku do 12 nie przejmować się niczym związanym ze szkołą... Jednak takie życie. Wstałam z najlepszego przedmiotu na ziemi i skierowałam się w stronę toalety. Przemyłam twarz zimną wodą,aby się orzeźwić,następnie wysmarowałam ją kremem. Wróciłam do pokoju po ubiór apelowy i wróciłam do łazienki. Ubrałam się,zrobiłam delikatny makijaż a włosy rozczesałam moją miętową szczotką. Po ponownym wróceniu do pokoju do torebki wrzuciłam mojego iPhone 7,eos'a,portfel. Poszłam do kuchni w celu zjedzenia płatków z mlekiem. Potem wyszłam z domu rzucając krótkie:
-Pa!
Kiedy przekroczyłam próg szkoły,usłyszałam niesamowity hałas. Podeszłam do Luny się przywitać,ale przyjaciółka nic nie odpowiadała.
-Heyka
-...
-Luna...
Po tym odeszłam od niej,nie mam pojęcia co się jej stało. Poszłam usiąść na krześle pod sceną, na której będą przemowy dyrektora i w ogóle. Wyciągnęłam telefon i zobaczyłam sms od Luny.
Od: BFF
Masz się ode mnie odczepić rozumiesz!? Cande o wiele lepsza przyjaciółka od cb!

Do: BFF
Co ja ci takiego zrobiłam!?

Po tym sms'ie podeszła do mnie moja "była" przyjaciółka i rzuciła się na mnie.
-Co mi zrobiłaś się pytasz!?!?!?!?!?!?!?
-Odwal się!-mówiłam odpychając ją od siebie.
-Hej! Dziewczyny spokój!-odezwał się pan Pablo.
-Proszę pana to ona się na mnie rzuciła!-krzyknęła ONA.
-Weź się ogarnij!
-Nie interesuje mnie kto zaczął!
Szybkim krokiem odeszłam od tej dwójki. Mam serdecznie dosyć tej szkoły! Tu nigdy nie może być okej!

3 godziny później

Reszta dnia w szkole przebiegła już dosyć dobrze. Po powrocie od razu się przebrałam położyłam się na łóżku i myślałam dlaczego Luna taka jest? Przecież jeszcze wczoraj się widziałyśmy i było wszystko dobrze... Na są myśl z oczu zaczęły lecieć mi łezki,przecież przyjaźnimy się 9 lat! I nagle przez głowę przeleciały mi wszystkie wspomnienia...

Prolog

Ona-Violetta Castillo to zwykła siedemnastolatka uczęszczająca do liceum. Mieszka z rodzicami i siostrą w Buenos Aires. Kocha śpiewać.
#@#@#@#
Hey to prolog pierwszej historii na blogu.
Nie umiem pisać prologów totalnie.
Chciałabym Wam napisać,że w tym opowiadaniu rozpoczęcie roku jest w styczniu,a zakończenie w lipcu i nie ma u nich zimy.(Tzn boże narodzenie jest xd)
Zapraszam do komentowania ☺😘
Pozdrawiam
~Tina~